Vorige week nadat de E5 van VEP de eerste overwinning had mogen bijschrijven, was het gestegen naar de 5e plek in de ranglijst. Na het uit de poule halen van ARC en Alphia, schoof VEP door naar de 3e plek. Dit bood perspectief voor een nog betere klassering. Een goed resultaat tegen de laatste Alphense tegenstander, Alphen, was hiervoor wel van belang.
Na iets te laat vertrekken, een wegomlegging en een brug die langdurig open stond, kwamen we aan bij Alphen. Gelukkig waren Mike en Ronald al wel aanwezig, zodat de ploeg snel kon gaan omkleden. Willem had voormalig teamgenoot Theo gevraagd om mee te doen, om zo de broodnodige wissels te kunnen uitvoeren. Na het omkleden naar het veld en al vrij snel klonk het fluitsignaal voor het begin. Wat meteen opviel was dat de tegenstander nogal uit de kluiten gewassen was, groot en ook behoorlijk stevig waren de meesten. Dat was dus even wennen voor onze helden. Enerzijds was het misschien wat schroom, anderzijds het feit dat we wat gehaast het veld op waren komen rennen, in ieder geval begon de E5 wat aarzelend. Alphen had wat meer zelfvertrouwen en werd al snel gevaarlijk. Een hard schot van afstand was onhoudbaar voor Noah en opeens stond het dus na een minuut of 5 al 1-0. Dit terwijl het Alphense team op het oog helemaal niet zo heel sterk was, maar VEP bleef wat te voorzichtig. Niet snel na de 1-0 werd het tot overmaat van ramp ook nog eens 2-0 voor Alphen. Waar in andere wedstrijden de koppies nog wel eens gaan hangen na zo’n stand, gebeurde er nu iets heel anders. Je zag de mannen duidelijk denken, ok, en nu gaan we gewoon eens voetballen. In plaats van paniekerig wegtrappen van de bal werd er weer goed overgespeeld en begon het lekker te lopen. Theo stond op links geregeld keurig zijn man uit te kappen en voorin werd er goed gecombineerd tussen Jens, Milan en Jayden. Er ontstonden diverse kansen voor VEP op de aansluitende treffer en na een mooie aanval via Waling, naar Milan, speelde Milan de bal keurig af op Jayden die hem met een zeer subtiel tikje langs de keeper speelde. En nu leek opeens weer alles mogelijk. VEP bleef de aanval zoeken en speelde zeer scherp en vooral zeer gemotiveerd. Na opnieuw een mooie aanval waarbij het schot van Jayden geblokt werd, was Jens op tijd ter plekke om de bal keihard in de touwen te jagen: 2-2. En VEP ging door, Jayden maakte een rush richting goal en schoot de bal vanaf rechts prachtig langs de keeper. Heel knap gedaan. Binnen vijf minuten hadden onze helden een 2-0 achterstand omgebogen in een 2-3 voorsprong. Met deze stand ging de ploeg de kleedkamer in. Willem voorspelde een grote overwinning wanneer de ploeg op deze manier zou blijven voetballen.
Na de rust leek de kracht echter wat uit de ploeg. Iedereen oogde wat sloom en veel ballen werden op het middenveld opgevangen door één van de reuzen van Alphen, waardoor zij meteen weer in de aanval konden. Opnieuw werd een schot van grote afstand VEP fataal. Noah zag hem niet goed aankomen en de bal ging langs hem heen het doel in. Wat een domper, dit was juist het moment geweest om door te drukken, maar nu stond het weer gelijk. Toch leek dit opnieuw de wake up call, want VEP begon weer wat meer te voetballen. Veelvuldig opgezweept door Willem die met de week fanatieker wordt. Ramon ging weer eens op avontuur aan de rechterkant en ook Owen speelde zeer beheerst achterin door de ballen niet alleen weg te schieten, maar ze ook goed te passen naar één van zijn teamgenoten. Toch bleef ook Alphen bij vlagen zeer gevaarlijk en moest Noah veelvuldig redding brengen. Met gevaar voor eigen leven kwam hij zijn goal uit op het moment dat een speler van Alphen alleen op hem af kwam. Noah was weer in topvorm. Ondertussen ging ook VEP op jacht naar de mogelijk winnende treffer. In een aanval werd Jens neergehaald, net links van het zestienmeter gebied. Waling mocht de vrije trap nemen en die deed dat werkelijk schitterend, met een mooie curve schoot hij de bal over de keeper heen zo het doel in. VEP stond weer op voorsprong. In de resterende speelminuten bleef de wedstrijd bloedstollend spannend. VEP had nog een doelpuntje nodig om rustig adem te kunnen halen, maar Alphen nam duidelijk niet genoegen met een nederlaag en ging op zoek naar de gelijkmaker. Aan beide kanten leek de goal te kunnen vallen, maar de grootste kansen waren voor VEP. Milan wist op miraculeuze wijze zijn directe tegenstander te passeren en gaf een prima voorzet op Jayden, die helaas miste. Twee minuten later miste Milan een grote kans op aangeven van Jayden. Uiteindelijk kreeg Milan toch zijn doelpunt. Na een prima uittrap van Noah die mooi over de verdediging van Alphen stuiterde, wist Milan de bal met zijn knie over de keeper te tikken. Nu was het dan toch 3-5 en konden we opgelucht ademhalen. Na een paar minuten floot de scheidsrechter voor het einde. Een prachtige wedstrijd waarbij onze helden gevochten hadden als leeuwen!