Aan sommige wedstrijden kun je beter niet te veel woorden vuil maken. De bekerwedstrijd van de E5 van VEP tegen Rijnstreek E1 was er zo één. Het vroege tijdstip, de kou , het knollenveld van Rijnstreek en de thuisfluitende scheidsrechter waren misschien excuses, toch was het vooral het lamlendige spel van de mannen van de E5 waardoor de derde ronde van de beker niet gehaald werd.

In de eerste vijf minuten leek het nog een goede ochtend te gaan worden. VEP speelde vanaf de aftrap mooi naar elkaar over en bouwde het spel goed op. Toch zat er geen enkele pit of passie in waardoor de ploeg geen echte kansen wist te creëren. Al snel kreeg Rijnstreek door dat ze het spel van VEP gemakkelijk konden doorbreken en gewoon richting goal konden opstomen. VEP legde hen namelijk geen strobreed in de weg. Al snel leverde dit ook het eerste doelpunt voor Rijnstreek op en niet veel later stond de thuisploeg op een comfortabele 2-0 voorsprong. En nog steeds leek het net of de E5 nog op één oor lag. Het lukte ze niet om zichzelf op te peppen. Heel af en toe was er een opleving. Bram besloot vanuit zijn linksachterpositie maar eens op avontuur te gaan en schoot van grote afstand hard en hoog in de goal: 1-2. Er leek weer een sprankje hoop te ontstaan. Maar dit bleek van korte duur, want algauw zette de E5 de deur weer wagenwijd open voor de aanvallers van Rijnstreek waardoor al snel de 3-1 kon worden aangetekend. In de slotfase van de eerste helft redde keeper Owen nog prachtig met een snoekduik , waardoor hij erger wist te voorkomen.

In de tweede helft veranderde er weinig aan het spelbeeld. Owen die de keepershandschoenen had geruild met Ramon, bracht wel wat extra pit in de wedstrijd, maar toch bleef de E5 over het algemeen weinig alert en leken ze niet in staat de tegenstander af te stoppen. Rijnstreek maakte ondertussen met speels gemak de 4-1. Ook VEP kreeg nog wel wat kansjes op een doelpunt, maar ook hier ontbrak het aan overtuiging en scherpte. Kortom, de E5 had duidelijk zijn dag niet. In de slotfase werd het ook nog 5-1 voor Rijnstreek en konden wij weer afdruipen naar Woerden. Het bekeravontuur was ten einde.