Voor de E5 van VEP stond afgelopen zaterdag de uitwedstrijd tegen Soccerboys in Bleiswijk op het programma. Voor de 2e keer in 3,5 jaar was trainer/coach Willem niet van de partij, hij was geveld door een keelontsteking. Ondanks deze domper gingen we toch vol goede moed naar Bleiswijk. Soccerboys stond op de ranglijst een plaatsje lager dan de E5 dus een overwinning zou een mooie stap zijn, zo vlak voor de winsterstop. Doordat Ramon nog afwezig was, was Levi opnieuw bereid om voor zijn eigen wedstrijd ook nog te keepen bij de E5.
Aangekomen op het veld schrokken we allemaal wel een beetje, de jongens van Soccerboys waren behoorlijk groot. Even werd er nog getwijfeld of we wel op het goede veld stonden, maar dat bleek niet het geval. Het duurde even voor we van start konden, want de scheidsrechter was te laat. Toen we uiteindelijk konden beginnen, startte VEP goed met rustig overspelen. De E5 was ongeveer 1,5 minuut netjes aan het overspelen en aan het zoeken naar de opening, toen er balverlies werd geleden. Één van de uit de kluiten gewassen jongens van Soccerboys legde aan, schoot van ver keihard en hoog op doel en het was een doelpunt. Ongelofelijk, ze hadden nog geen bal gehad en nu dit al. Dat was een flinke tegenvaller. Onze helden keken een beetje vertwijfeld naar de kant waar Wouter en Sarah hun best deden om de moed er in te houden. De Veppers probeerden opnieuw op te gaan bouwen en op jacht te gaan naar de gelijkmaker. Al heel snel was het echter opnieuw raak en kon Soccerboys opnieuw scoren. VEP ging niet snel genoeg op de opkomende aanvallers van Soccerboys af en liet ze schieten. Dit waren vaak kanonskogels en dus onhoudbaar voor Levi. Binnen ongeveer 6 minuten was het dus al 2-0 en de mannen van VEP hadden moeite om zich te herpakken. Toch lukte dit wel en ging VEP weer meer en meer voetballen en overspelen. VEP was voetballend duidelijk de sterkere ploeg, maar fysiek kwamen ze gewoon veel te kort tegen de ploeg van Soccerboys. Toch ontstonden er veel kansen voor VEP. Prachtige aanvallen werden, met hele goede passes, maar het doelpunt wilde maar niet vallen. Ook de afstandsschoten werden meestal gepareerd door de, ook al zeer lange, keeper. Het bleef dus een beetje vechten tegen de bierkaai en ook het geluk was niet aan de zijde van VEP. Voor Soccerboys veranderde wel elke halve doelpoging in een doelpunt, want nog in de eerste helft werd de 3-0 en de 4-0 gemaakt. Gedesillusioneerd gingen de spelers en de begeleiders naar de kleedkamer. Het enige dat gemeld kon worden was dat ze echt veel beter voetbalde en dat ze vooral zo door moesten gaan.
In de tweede helft moest Levi al snel het strijdtoneel verlaten om richting Woerden af te reizen. Noah ging op doel en er moest nu met 7 man gespeeld worden. Ondanks de grote achterstand liet VEP zien over grote wilskracht te beschikken. Soccerboys kwam er totaal niet aan de pas. VEP was fel, veroverde steeds al op het middenveld de bal en was continu in de aanval en het spel speelde zich voornamelijk op de helft van Soccerboys af. Het enige dat maar niet wilde lukken was het scoren. VEP stapelde kans op kans, maar het lukte maar niet om te scoren. De jacht naar het doelpunt leidde ook wel eens tot wat tunnelvisie en werd er op het laatste moment niet overgespeeld maar zelf geschoten. Eindelijk was er dan toch wel de beloning. Owen die in de tweede helft op rechtsachter speelde, stoomde weer eens op naar voren en gaf een keurige op maat voorzet op Milan, de keeper stond op het verkeerde been en Milan schoof de bal keurig langs de keeper het doel in. Prachtige voorzet, prachtig doelpunt! Het doelpunt gaf de mannen wat energie, maar toch was na een tijdje de koek wel op, ze hadden zich leeggespeeld en dit resulteerde in nog een doelpunt van Soccerboys. Met een 5-1 eindstand mochten we dus uiteindelijk terug naar Woerden. Een zeer teleurstellende uitslag zo vlak voor de winterstop. Wat we echter meenemen is dat het voetballend wel goed zit, alleen ontbreekt het onze mannen nog wat aan kracht. En natuurlijk misten we Willem en Ramon!