Zaterdag 23 november stond de grote strijd om de koppositie tegen de F1 van NSV’46 op het programma. Beide ploegen hadden tot nu toe alle wedstrijden gewonnen en uit de wedstrijd in de bekercompetitie wisten we dat ze aan elkaar gewaagd waren. Met name de zeer sterke spits van NSV was gevaarlijk, dus daarom besloot Willem voor het eerst het begrip mandekking te introduceren. Martin kreeg de opdracht de nummer 7 van NSV overal op het veld te volgen. De rest van de ploeg kreeg de gebruikelijke posities toebedeeld en met één wissel konden we van start. De eerste helft was één groot offensief van NSV. De F3 kwam niet toe aan het gebruikelijke mooie combinatievoetbal. Door de grote druk van NSV kwamen ze elke keer niet verder dan paniekerig de bal naar voren spelen als ze uiteindelijk de bal kregen. Als de bal af en toe wel op de helft van NSV terecht kwam, stond er niemand klaar om de bal op te pikken.

Iedereen stond of te verdedigen, of was niet helemaal gefocust op de wedstrijd. De F3 was veel te veel onder de indruk om het eigen spel te spelen en leek ook bij elke actie net iets te langzaam. Ondanks dit alles lukte het NSV keer op keer niet om te scoren. Er werd wel goed verdedigd door VEP en Noah bracht geregeld redding. En ook Martin volbracht zijn taak goed, door als een lastige vlieg om de nummer 7 te blijven rondzoemen. Alleen kwam de F3 er vervolgens niet uit en volgde er weer een aanval van NSV. Het doelpunt van NSV kon dan ook niet uitblijven. Ver in de eerste helft maakte de nummer 7 de onvermijdelijke goal en stond de F3 op achterstand. Daarna ging de eerste helft nog veel te lang door, pas bij 25 minuten floot de scheidsrechter af. De schade viel dus nog mee.

Na een goede peptalk van Willem ging de ploeg weer het veld in. Vastberaden om de tweede helft beter te spelen. En dat voornemen werd heel goed uitgevoerd. Vanaf het moment van de aftrap zagen wij weer de ploeg die we de laatste weken hebben gezien. Er werd weer opgebouwd vanuit de achterhoede. Ramon ging er op rechts weer geregeld vandoor langs de lijn, en er werden weer mooie passjes gegeven door Jeen en Pieter. Hierdoor ontstonden er kansen. Milan werd weer een paar keer heel goed aangespeeld en had een aantal hele goede kansen. Er ontstonden een paar corners, die door Waling prachtig voor de goal werden geslingerd en bijna door Theo kon worden ingetikt. En Owen stond niet meer vlak voor de goal van Noah te verdedigen, maar bijna weer op het middenveld, waardoor elke afvallende bal weer naar voren werd gespeeld. De gelijkmaker hing dus in de lucht, maar elke keer ontbrak net dat beetje geluk. En op het moment dat we dachten, hij gaat nu echt bijna vallen, blies de scheidsrechter af, ditmaal in de 17^e minuut, want de eerste helft was te lang geweest. Helaas, de eerst nederlaag en VEP moet dus vooralsnog de eerste plek verlaten en moet genoegen nemen met plek twee. Maar gezien het verloop van de wedstrijd hebben we goede moed voor de thuiswedstrijd!