Na vele uitwedstrijden stond er nu eindelijk weer eens een thuiswedstrijd op het programma. De F3 mocht aantreden tegen Alphense Boys die één plaatsje lager in de ranglijst staat. Dat kon dus wel eens een spannende wedstrijd worden. Iedereen was aanwezig, alleen het wachten was nog even op Jeen die mocht invallen in de F1. Vlak voor het begin van de wedstrijd was hij echter aanwezig. Pieter zou de eerste helft op doel gaan en de spelers werden in hun positie gezet. We konden van start. De eerste helft was helemaal voor VEP. Er werd prachtig gecombineerd en de spelers pasten zich moeiteloos aan, als zij na een wissel even op een andere plek moesten spelen. Het liep allemaal gesmeerd, alleen wilde het scoren maar niet lukken. Af en toe werd er bijna tot in het doel van de tegenstander overgespeeld, heel prachtig, maar een schot op doel kon ook geen kwaad. Toch leek het een kwestie van tijd voor het eerste doelpunt zou vallen. Alphense Boys waren slechts af en toe een beetje gevaarlijk, maar elke keer werd de bal weer opgepikt en werd de aanval door VEP weer opgebouwd. In de slotfase van de eerste helft was het dan eindelijk raak. Noah schoot op doel, de keeper had de bal net klemvast en Jeen was er als een echte goaltjesdief snel bij om de bal alsnog in het doel te werken. Vlak erna werd er gefloten voor de rust. Willem had niets dan lof voor zijn ploeg in de rust. En vol zelfvertrouwen gingen onze helden dan ook weer het veld op. In de tweede helft sloeg de wedstrijd echter helemaal om. Alphense Boys begon goed met aanvallen en werden steeds vaker gevaarlijk. Het leek wel of ze in de eerste helft zo overrompeld waren door het goede samenspel dat ze vergaten te voetballen, nu gingen ze dat wel doen en werd duidelijk waarom ze goed meedraaien in het klassement. VEP liet zich steeds meer naar achteren duwen en er werd vooral rommelig gespeeld. Spelers bleven niet goed in positie en er werd heel gehaast gespeeld, waardoor er veel balverlies werd geleden. Algauw viel dan ook de verdiende gelijkmaker. De F3 herpakte zich weer een beetje en begon weer aan te vallen. Er waren kansen voor Theo (op de paal), Waling na een corner en voor Milan, maar hij wilde er gewoon niet in. Uiteindelijk was het Ramon die met een heel zacht rollertje toch de keeper verschalkte. Opnieuw geen doelpunt om hard voor te juichen, maar we stonden wel weer voor. Nu vasthouden! Dit nam de ploeg iets te letterlijk, want de hele verdediging en middenvelder Waling gingen naar achteren om het doel te verdedigen. Hierdoor kon Alphense Boys ver komen en werden ze niet op het middenveld al afgestopt. Er ontstonden dus vele benarde situaties voor het doel van Noah en ver in de blessuretijd maakte Alphense Boys na heel veel gekluts voor het doel, toch de gelijkmaker. Heel erg jammer, het voelde dan ook meer als een nederlaag dan een gelijkspel, maar op basis van de tweede helft was het wel een eerlijke uitslag. Nu tijd om weer een paar weken uit te rusten en dan beginnen we in januari weer fris aan de rest van de competitie.