Zaterdag was het dan eindelijk zover, de topper tegen koploper NSV stond op het programma. Na verloren te hebben in de beker en in de uitwedstrijd deze competitie, was de F3 er nu op gebrand om revanche te nemen.
De hele ochtend kwam de regen met bakken uit de hemel, maar de weergoden waren ons goed gezind, want exact om 10:45 was het droog. Alle omstandigheden leken positief, behalve het feit dat we het zonder Martin moesten stellen. Op de training, woensdag, was hij door zijn enkel gegaan en hij moet zich nu op krukken voortbewegen. Gelukkig was hij wel aanwezig als supporter. Sterkte Martin!
Zonder wissels konden we dus van start. Noah op doel en ook de rest nam zijn gebruikelijke positie in. Alleen Waling kreeg een andere rol. Hij kreeg de opdracht om de sterke aanvaller van NSV, Tommie, op de voet te volgen en er voor te zorgen dat hij niet aangespeeld kon worden.
Direct vanaf het fluitsignaal ging de F3 volledig gefocust en fel van start. Er werd heel snel gespeeld en NSV kreeg geen enkele kans om een aanval op te bouwen. Elke keer werd de bal afgepakt of de uittrappen van de keeper werden opgevangen op het middenveld zodat NSV in de eerste tien minuten geen enkele keer op de helft van VEP wist te komen. Waling volgde de nummer 7 overal op het veld, waardoor hij vrijwel geen bal kon aannemen en als hij al een bal had, werd hij snel door Waling en de andere verdedigers tegengehouden.
VEP was dus duidelijk de bovenliggende partij, alleen lukte het niet zo goed om rustig een aanval op te bouwen. Omdat ze zo fel speelden, werden ook de passes wat afgeraffeld en kregen de aanvallers, Jeen, Milan en Pieter niet altijd hele zuivere ballen aangespeeld. Toch bleef de F3 vastberaden doorvoetballen. Theo dolde op links een paar keer mooi zijn directe tegenstander en combineerde goed met Waling. Owen was in de verdediging wederom de rots in de branding. Ook op het middenveld was hij de aanvallers van NSV net steeds een stapje voor, en schoot hij de bal geplaatst naar voren. Aan het einde van de eerste helft kon NSV een paar keer wat gevaarlijker worden, maar natuurlijk was Noah steeds alert om de ballen tegen te houden. Kortom het was een titanenstrijd waarbij VEP duidelijk beter was, alleen het doelpunt bleef uit. Met een 0-0 stand gingen we dan ook de rust in. We voelden dat er meer in had gezeten deze eerste helft en met het vooruitzicht dat we in de tweede helft de wind tegen zouden hebben, waren we er nog niet helemaal gerust op.
Na de rust begon de F3 ietsje voorzichtiger, ze leken wat matter en NSV kon zich daardoor wat herpakken. De wind in de rug voor NSV was ook merkbaar, want de keeper kon opeens toch een stuk verder komen met zijn uittrap. Hierdoor konden de bezoekers wat vaker op de helft van VEP komen. Toch bleken onze helden nog steeds zeer vastberaden om deze wedstrijd te winnen. Ballen werden snel opgepikt en er ontstonden opnieuw wat aanvallen. Op rechts kwam er wat meer ruimte voor Pieter en Ramon, waardoor Ramon wat vaker de achterlijn kon halen en een voorzet kon geven. Zo ontstonden er dus weer kleine kansjes voor de F3. Halverwege de tweede helft werd het harde werken van onze helden eindelijk beloond. Waling had de bal op het middenveld veroverd en schoot deze perfect op maat richting Milan die al onderweg was richting goal. In de loop, zonder aannemen schoot Milan de bal prachtig in de korte hoek, hard en laag, de keeper was kansloos. Wonderschone goal na opnieuw fantastisch teamwerk.
Vlak na deze kans ontstond er bijna een identieke situatie, maar ditmaal schoot Milan net naast. De voorsprong was dus nog maar één doelpunt. Voor ons gevoel zou de wedstrijd al bijna afgelopen moeten zijn, maar de minuten tikten tergend langzaam weg en de rest van de tweede helft was dan ook bloedstollend. NSV, niet gewend aan verliezen, begon aan een slotoffensief. Onze helden waren een beetje moegestreden en gingen wat meer naar achteren om te verdedigen, waardoor er in de drukte voor het doel van Noah zeer gevaarlijke situaties ontstonden. Onze keeper redde zoals zo vaak dit seizoen de wedstrijd. Ook de rest van het team vocht als leeuwen om ervoor te zorgen dat de bal niet in de goal kon komen. Coach Willem schreeuwde langs de lijn de longen uit zijn lijf om iedereen bij de les te houden.
De spelers van NSV haalden alles uit de kast en gingen geregeld liggen in het 16 meter gebied, maar de jonge scheidsrechter liet zich niet van de wijs brengen en floot de wedstrijd prima. Eindelijk was daar dan het verlossende laatste fluitsignaal. De F3 had gevochten voor wat het waard was en had opnieuw met prachtig teamwerk een zeer verdiende overwinning op de koploper in de wacht gesleept. Fantastisch gedaan jongens!