Na een zegereeks waar maar geen eind aan leek te komen, weet de F3 sinds afgelopen zaterdag weer wat verliezen is. En dat gevoel was voor een groot deel van onze helden bepaald niet prettig.
Vantevoren wisten we al wel dat het team een zware dobber zou krijgen aan Alphense Boys, dit team dat derde staat in de competitie, was voor de winterstop verantwoordelijk voor het enige gelijkspel van de F3. Reden voor revanche dus, want sindsdien had de F3 geen punt meer laten liggen.
De ploeg moest het doen zonder Pieter, maar de rest van het team was aanwezig. De ploeg begon in de gebruikelijke opstelling vol zelfvertrouwen aan de wedstrijd. In de eerste tien minuten leek er ook geen vuiltje aan de lucht. De F3 begon goed met overspelen en de aanval opbouwen. Al snel ontstonden er kansen en werd er een corner versierd die bijna ingetikt kon worden door Milan. Het leek een wedstrijd te worden zoals alle wedstrijden de laatste tijd, dus VEP speelde ver naar voren, wat af en toe wat penibele situaties opleverde omdat twee aanvallers van Alphense Boys voorin bleven hangen, dus Noah moest af en toe flink in actie komen. Ondertussen had VEP nog steeds wel het overwicht in de wedstrijd en dit resulteerde in het eerste doelpunt, na een mooie aanval was het Milan die vanaf de zijkant raak schoot. De Veppers hadden ook al snel door dat de keeper niet al te sterk was en niet zo goed kon uitschieten, daardoor bleven ze vaak voorin hangen. Hierdoor ontstonden ook wel kansen op de 0-2. Jeen was geregeld dichtbij, maar uiteindelijk was het opnieuw Milan die het tweede doelpunt maakte. Een slechte uittrap van de keeper kon hij meteen terug het doel in schieten. Dit doelpunt leek wel de ommekeer in de wedstrijd, want onze helden dachten al dat ze er waren. Bij Alphense Boys kwam nu echter pas de vechtlust boven en de Veppers gingen een beetje nonchalant en niet fel spelen. Met name in de verdediging ontstonden zeer gevaarlijke situaties. Waling en Owen die elkaar af en toe niet begrepen en geen van beide een bal wegschoten, Ramon die voortdurend voorin te vinden was, en niet meeverdedigde. Kortom de geoliede machine van de afgelopen weken was compleet weg. En langzaam maar zeker kwam Alphense Boys steeds meer in de wedstrijd. Vlak voor rust werd deze ommekeer gemarkeerd door de aansluitende treffer. Een schot van afstand werd eerst nog geblokt door Owen, maar de afvallende bal werd alsnog onhoudbaar voor Noah ingeschoten.
Na de rust ging de wedstrijd eigenlijk op dezelfde manier door. Alphense Boys speelde fel, alert en met veel vechtlust en VEP liep continu achter de feiten aan en was meer aan het paniekvoetballen dan dat er goed werd overgespeeld en werd opgebouwd. Het wachten was op de gelijkmaker. Na een paar gevaarlijke corners was het uiteindelijk raak. Met een mooie kopbal werd de 2-2 gemaakt. Na deze gelijkmaker leek VEP weer een beetje op te leven. Er werd weer opgebouwd en er ontstonden kansen. Martin stond een aantal keer mooi vrij, maar kon de bal niet goed meekrijgen. Waling schoot van afstand net naast, het leek allemaal niet te lukken. In de slotfase nam Alphense Boys opnieuw het heft in handen. Ze bleven aanvallen en ze bleven fel spelen, uiteindelijk viel de verdiende treffer: 3-2. Eerlijk is eerlijk, VEP stond erbij en keer ernaar en Alphense Boys had gevochten voor wat het waard was.