Wat doe je als je na een op z’n zachtst gezegd nogal moeizaam seizoen nog een toernooi voor de boeg hebt ergens halverwege juni. De inschrijving was gedaan toen je nog dacht dat het allemaal koek en ei was. De oplossing, je gaat met een team van vroeger, waarin het altijd gezellig was en er ook nog best wel aardig werd gevoetbald. We gingen dus terug naar het seizoen 2012/2013 waarin onze helden met de F7 furore maakte in de achtste klasse. Het seizoen waarin Hoessein nog niet was overgelopen naar de buurman, de ploeg de bekerpoule won en vijfde werd in de competitie, Willem en Robert leiders waren en de meeste jongens nog bezig waren met behalen van hun zwemdiploma’s en waarin het seizoen werd afgesloten met een heerlijke barbecue bij onze sponsor Restaurant de Burgemeester.

Het toernooi vond plaats in Lekkerkerk en we moesten ook weer ouderwets vroeg verzamelen. Sommige dingen veranderen nooit, dus Willem was gewoon keihard 10 minuten te laat. Ter compensatie had hij wel de hele familie meegenomen, dus dat was dan weer gezellig. Ook op andere vlakken was het weer als vanouds. Gert heeft nog steeds instructies nodig om zich te wapenen tegen de verschillende weersomstandigheden die je langs een voetbalveld kunt tegenkomen. De zonnebril had hij bij zich, maar dat was dan weer niet echt nodig. Een lange broek en een trui waren beter geweest. En Klaas negeerde eigenwijs alle aanwijzingen van de TomTom, maar bracht ons toch keurig op tijd in Lekkerkerk. Na wat parkeerperikelen, de verbouwing van je parkeerterrein komt niet echt handig uit als je een toernooi organiseert,  konden we aan de koffie. Ook hier werd weer een oude bekende uit de kast gehaald, de koffiepot. Ditmaal mocht Klaas deze beheren.

Onze poule bleek wat aangepast omdat er één team had afgemeld. We zouden hierdoor wel een potje meer spelen: twee keer tegen de E1 van Ammerstol en twee keer tegen de E2 van Lekkerkerk. De opstelling werd besproken door Willem (Robert vond het niet echt nodig om zich opnieuw in de rol van mede leider op te stellen, dus nam Sarah deze rol op zich) en ook hier was weinig veranderd. Het enige verschil was, dat er geen discussie meer was wie er op doel ging, dat was gewoon Noah. De ploeg begon tegen thuisclub Lekkerkerk en het was duidelijk dat VEP er even in moest komen en elkaar weer even moest vinden. De echte scherpte was er ook nog niet. Het einde van het seizoen, allemaal te laat naar bed gegaan vanwege de wedstrijd van het Nederlands Elftal of het lag aan het ook wat lage tempo van de tegenstander. In ieder geval duurde het even voor het eerste doelpunt viel. Deze kwam op naam van Levi, die ook in de F7 geregeld trefzeker was. Daarna leek de schroom ervan af, maar in plaats van door te stoten liet VEP Lekkerkerk lopen en kon de gelijkmaker worden gemaakt. Dat bleek toch de wake up call, want daarna was het gauw over en uit met de ambities van de thuisploeg. Waling die amper 4 uur slaap had gehad vanwege een slaapfeestje, werd drie keer goed in stelling gebracht en scoorde zijn eerste hattrick ooit. De eerste overwinning was in de tas: 4-1.

Na een minuut of 10 pauze kon de ploeg weer aan de bak voor de tweede wedstrijd, ditmaal tegen Ammerstol. Ook in deze wedstrijd oogde VEP nog niet erg fit en actief. Er werd niet snel genoeg overgespeeld en te weinig vrijgelopen. Ammerstol was wel heel gretig en na een fout in de Woerdense verdediging konden zij dan ook gemakkelijk op een 1-0 voorsprong komen. Ook nu ging VEP pas daarna weer aan de slag en kon Milan na een goede combinatie de 1-1 binnen schieten. Helaas kwam Ammerstol vervolgens weer op 2-1 en werd het spannend in de slotfase toen Gunbee bij een corner prachtig de 2-2 binnen kopte. Dat hadden we in de F7 nog niet vaak gezien. Toch was het Ammerstol dat in de slotfase aan het langste eind trok en met 3-2 won.

We konden even gaan opwarmen in de kantine, want er was een lange pauze. Hier werden nog wat cadeautjes uitgewisseld. Met dank aan de altijd attente Monique. En om 11:15 mocht de ploeg weer van start. Met opnieuw een wedstrijd tegen Lekkerkerk. Na de 4-1 overwinning zou je verwachten dat dit een makkie moest gaan worden, maar niets bleek minder waar. VEP begon wel goed met een prachtige combinatie tussen Levi en Joris waarna Joris de 1-0 kon binnenschieten, maar daarna was het over en lukte het niet meer om te scoren. En ondanks de solide verdediging van de gebroeders Franciscus aangevuld met Ramon, lukte het Lekkerkerk toch om de 1-1 te maken.

Ietwat verslagen zat de ploeg vervolgens op het veld. Willem was zich inmiddels steeds drukker gaan maken langs de lijn, en liet ook nu weer een aardige donderspeech horen. Waar was de pit en het plezier? Stukje bij beetje besefte de ploeg vervolgens dat als ze de laatste wedstrijd tegen Ammerstol zouden winnen, de eerste plaats er nog wel in zou zitten. Dan moesten er echter wel veel doelpunten gemaakt gaan worden. Dat was een duidelijke opdracht: winnen met veel doelpunten. Met nog maar één wedstrijd te gaan kon alle energie hierop gericht gaan worden.

VEP begon goed en had geluk dat Ammerstol een andere keeper op doel had gezet. Dit was niet de meest balvaste, dus al gauw was het Levi die goed doorzette en via de kluts en de keeper het eerste doelpunt kon scoren. Vervolgens was het Waling, die niet echt in hele goede vorm was, maar vandaag gek genoeg vaker het doel wist te vinden dan het hele afgelopen seizoen, die de 2-0 en vervolgens ook de 3-0 maakte. Toen kwam Ammerstol nog even met een plaagstootje, maar dit kon de pret niet drukken want ook Ramon schoot nog een keer van grote afstand raak en in de slotfase was het Milan die op een prachtige voorzet van Levi de 5-1 binnenschoot. Het leek er op dat de missie was volbracht, maar we moesten nog even wachten op de prijsuitreiking. Hier bleek inderdaad dat VEP op doelsaldo eerste was geworden in de poule en de hele ploeg kreeg een prachtige gouden plak om de nek gehangen. Compliment voor het hele team en vooral voor de jongste van het stel, Theo, die met altijd solide en goed spel wat mij betreft de man van de dag was.

We eindigde het toernooi met een lekker frietje en met het voornemen om volgend jaar weer een reünie toernooi te houden. Het was zeer geslaagd, bedankt allemaal!